Dün Fenerbahçe yenilince resmen yıkıldım.
Daha önceden antremanlı olmama rağmen yine aynı yıkımı yaşadım.
bu sefer oğlum da üzüldü..
öncelikle yeterli totem yapamadım.
oğlum sabah kırmızı tişört giyiyordu.
eşim ve oğlum yeterince mutlu değildi.
annemlere uğramadım - hatta konuşmadım.
maçı digiturk yerine çakma kanaldan izledim.
maç günü kardeşimle iletişim kurdum.
sonuçta yenildik. şampiyonluk gitti.
çok üzüldüm.
Bu fenere daha az değer vermem gerekli ama nedense hayatımda önemli bir boşluk doldurduğu için az değer veremiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder